Հայաստանի ժողովրդական կուսակցության քարտուղար Գրիգոր Հարությունյանը Tert.am-ի հետ  զրույցում անդրադառնում է Նիկոլ Փաշինյանի կողմից հրապարակվելիք Ճանապարհային քարտեզի հրապարակումից հետո ՀԱԿ-ի հնարավոր քայլերին, Սերժ Սարգսյանի հնարավոր վարչապետության հարցում ՀԱԿ, ՀԺԿ քաղաքական ուժերի դիրքորոշումներին:

-Պարո՛ն Հարությունյան, այս օրերին ընդդեմ Սերժ Սարգսյանի վարչապետության Նիկոլ Փաշինյանը ճանապարհային քարտեզ է կազմում, այլ ֆորմատներով ակցիաներ են լինելու, սակայն, ինչպես կայքերից մեկին հայտնել էր «Հայ ազգային կոնգրեսի» փոխնախագահ Լևոն Զուրաբյանը, ՀԱԿ-ն այս փուլում չի միանա Սերժ Սարգսյանի վարչապետության դեմ պայքարին, ինչպես նաև այն, որ «ուզում են գնալ ճակատամարտի, երբ ճակատամարտն ավարտված է»: Այնուամենայնիվ, այս հարցի վերաբերյալ չկա՞ն տարաձայնություններ՝ այլ դիրքորոշում ունենալու իմաստով:

-Այն ժամանակ, երբ խորհրդարանը քվեարկում էր Սահմանադրությունը, ովքե՞ր էին կողմ քվեարկել:

-Այն ժամանակ «Ելք» չկար, ու այս թևը հայտարարում էր, որ Սահմանադրությունը կեղծ օրակարգ է:

-Ես կարծում եմ՝ կարող են գնալ փողոցային պայքարի, բայց այսօր լո՞ւրջ է դա: Չեմ կարծում:

-Ձեր հարցի մեջ լուրջը ինչի՞ն է վերաբերում՝ նրանց՝ փողոցային պայքար տանելու կարողությա՞նը, թե՞ մտադրության լրջությանը, վճռականությանը: Թե՞ որ կրիտիկական զանգված չի հավաքվի:

-Կրիտիկական զանգված, իհարկե, չի հավաքվի: Խոսքը դրա մասին չէ: Ամեն դեպքում, պայքար պետք է, բայց ինչպես ասում են՝ բանը բանից անցել է: Երբ դու ընդունում ես խորհրդարանական  ընտրությունների արդյունքները, ուրեմն պետք է նրա որոշումներն էլ ընդունես: Խորհրդարանական ընտրություններով՝ Հանրապետականը վերցրել է մեծամասնություն, «Ելք»-ն էլ մտել է Ազգային ժողով, ընդունել են արդյունքները, հիմա սա արդյունքների հետևանքն է:

-Իսկ ինչո՞վ եք բացատրում «Ելք»-ի ներսում տարաձայնությունները. Փաշինյանն ասում է՝ դուրս գանք փողոց, մյուս երկու թևերը դեմ են, և սա հիմնականում վերագրվում է նրան, որ Բաղրամյան 26-ի կողմից են վերահսկվում: Բայց միգուցե մտածում են այն, ինչ Դուք, թե դա ինչ կտա: Այսինքն՝ այս թերահավատությունը բնակա՞ն է, թե՞ այլ պատճառներ ունի:

-Չգիտեմ՝ ինչ է կատարվում, չեմ կարող ասել: Ես նորից եմ կրկնում՝ խորհրդարանական կեղծած ընտրությունների արդյունքներն ընդունելուց հետո ձևավորվել է մեծամասնություն: Սահմանադրությունն էլ կազմվել է այնպես, որ այդ մեծամասնությունը որոշում է վարչապետին: Նախագահին անցկացրին, հիմա վարչապետին էլ նույն կերպ կքվեարկեն, կանցնի: Ու հարց՝ էն ժամանակ, որ սահմանադրական փոփոխություններ էին կատարվում, չգիտեի՞ն, որ Սերժ Սարգսյանն է լինելու: Ես որ ամենասկզբում ասել եմ, որ Սերժ Սարգսյանը  թույլ չի տալու Ռոբերտ Քոչարյանի սխալը (նկատի ունի 1-ին դեմքի կարգավիճակով միայն 2 ժամկետ մնալը-խմբ.):

-Լավ, պարո՛ն Հարությունյան, բայց ճի՞շտ է այդ դիրքորոշումը՝ ով էր ճիշտ, ով սխալ, եթե ասում եք, որ կա փոփոխությունների պահանջարկ: Եվ հիմա մինչև ապրիլ այս հարցով կոնկրետ քաղաքական օրակարգ ձևավորելու հնարավորություն ու առիթ կա՞:

-Եթե հնարավոր է՝ դուրս գան, ինչ-որ բան փոխվի, ապա ես համաձայն եմ: Բայց ո՞նց եք պատկերացնում էս ամենը. մարդիկ սահմանադրական ճանապարհով վարչապետ են ընտրում, դուրս ես գալիս փողոց, ասում ես՝ չե՞մ ուզում Սերժ Սարգսյանին, եթե նա այդ քաղաքական մեծամասնության առաջնորդն է: Կամ ինչո՞ւ Սերժ Սարգսյանին 8 տարի հանդուրժել ես, մի 5 տարի էլ վարչապետ չե՞ս ուզում հանդուրժել:

- Դե հիմնական փաստարկներից մեկն այն է, որ ասել էր՝ չի հավակնելու:

-Շատ բան կարող է ասած լինի ... «Ասել եք» … հետո ի՞նչ, որ ասել է:

-Այսինքն՝ ասելը քաղաքական կատեգորիա չէ՞:

-Այսինքն՝ ի՞նչ՝ մարդիկ մտածում են, որ այս երկրում քաղաքականությունը բարոյականության նորմերո՞վ է տարվում: Կամ նրանց համար ի՞նչ բարոյականություն:

-Ամեն դեպքում, չե՞ք բացառում, որ եթե առաջիկայում փողոցում բեկումնային ինչ-որ իրադարձություններ լինեն, զանգված հավաքվի, Կոնգրեսը, ՀԺԿ-ն կմիանան:

-Ամեն ինչ կախված է ժողովրդից: Կոնկրետ ինքս հակված եմ, որ ինչ-որ բան փոխվի: Շատ կուզենամ, որ փոխվի:

-Պարո՛ն Հարությունյան, երբ Իլհամ Ալիևն ամեն օր հայտարարում է, որ Երևանն ադրբեջանական է, նույնը՝ Հայաստանի  տարածքների մասով, չե՞ք կարծում, որ ծրագիրը, որ քարոզում էիք 2017-ի ապրիլի 2-ի ԱԺ ընտրությունների քարոզարշավի ժամանակ, չեք վերագնահատել Ձեր հայտնի մոտեցումներն ու թեզերը Ադրբեջանի հետ խաղաղության հասնելու մասով:

-Դե Ալիևը պետք է հայտարարի, ինքն իր ներքին խոհանոցի համար էլ պիտի հայտարարի ու միշտ էլ հայտարարել է: Եվ ամեն դեպքում մենք հիմնավորել ենք, թե ինչու պետք է պրոպագանդել խաղաղություն և ռազմատենչ հայտարարությունները պիտի կանխել:

-Իսկ այս հայտարարությունները զուտ հայտարարություննե՞ր եք համարում, թե՞ վտանգ տեսնում եք:

-Վտանգ կա, անշուշտ: Եվ պետք չէ այդ խնդրին նայել մատների արանքով, որովհետև իրենք շատ-շատ են զինվում: