Ինչպես տեսահոլովակի հերոսուհին դարձավ Արման Նշանյանի կինը. դերասանն առաջին անգամ խոսում է ընտանիքի մասին

11:41 • 09.12.16

Դերասան Արման Նշանյանն այս տարի ամուսնացավ, սակայն նախընտրեց չխոսել անձնական հարաբերությունների և երկրորդ կեսի մասին: Սիրելիի հետ հարաբերությունների մասին առաջին հարցազրույցը դերասանը վստահել է Tert.am Life-ին:

-Արման, հիմա քեզ մոտ շատ լուսավոր փուլ է: Գտել ես քո երկրորդ կեսին, ամիսներ առաջ ամուսնացար: Թվում էր՝ սա պետք արտացոլվի նաև քո աշխատանքում, սակայն օրերս ներկայացրածդ աշխատանքում կրկին կորցրած սիրո մասին ես երգում: Փոփոխության կարիք չունե՞ս:

-Այս երգը վաղուց պատրաստ էր, ուղղակի միայն հիմա կարողացա ներկայացնել հանդիսատեսի դատին: Ունեմ երգ, որն իր էներգետիկայով շատ է տարբերվում մինչև հիմա ներկայացրածս գործերից: Դա կլինի այն երգը, որը կարտահայտի իմ ներկայիս հոգեվիճակը:

-Հնարավո՞ր է՝ տեսահոլովակում էլ կնոջդ տեսնենք:

-Շատ լավ գաղափար է, ինչու չէ:)

-Ի դեպ, շատերի ուշադրությունից վրիպել է, սակայն քո «Հայուհի գեղեցիկ» տեսահոլովակում նաև կինդ է նկարահանվել: Արդյոք հենց այդ ժամանակ է սկսվել ձեր սիրավեպը:

- Մենք ավելի վաղուց էինք ծանոթ: Մոտ 2 տարի շփվել էինք, ուղղակի ոչ խորացված: Ես պարբերաբար գնում էի ԱՄՆ, մեր շփումը հեռակա էր: Երբ տեսահոլովակի համար աղջիկների նկարներ էինք նայում, Վիկան ինձ հետ էր: Շատ դժվար էինք ընտրում, որովհետև ուզում էի իսկական հայուհի լիներ: Նկարներում հիմնականում զուգված-զարդարված տիկնիկների էին, իսկ մենք ուզում էինք բնական հայուհիների ընտրել: Օգնականս ասաց՝ ինչո՞ւ հենց Վիկան չի նկարահանվում: Այդ միտքն ինձ դուր եկավ: Քանի որ նա յոգայով է զբաղվում, հենց այդ տեսարանում էլ նկարահանվեց:

-Իսկ ե՞րբ խորացան հարաբերությունները:

-Շատ հետաքրքիր է, բայց մեր համբերություններն ավելի խորացան, երբ ես վերջին անգամ գնացի ԱՄՆ: Դա տեսահոլովակի պրեմիերայից հետո էր՝ նախորդ տարվա նոյեմբերին: 6 ամիս ամեն օր շփվում էինք: Այդ ընթացքում խորությամբ զգացինք, որ կարոտ կա: Երբ վերադարձա, հասկացա, որ դա իզուր չէր: Հեռավորությունը շատ կարևոր դեր խաղաց մեր հարաբերություններում:

-Փաստորեն, մոտ 6 ամիս վիրտուալ եք շփվել, իսկ վերադարձիցդ 2 ամիս անց ամուսնացել:

-Այո: Ես այնտեղից պատրաստված ու որոշում կայացրած էի եկել: Վերադարձիցս 10 օր անց առաջարկություն արեցի իրեն: Ծնողների հետ ծանոթացանք, քանի որ մինչև դա բացարձակ կապ չէր եղել:

-Հաշվի առնելով, որ ձեզ ավելի մտերմացրած շփումը վիրտուալ էր՝ որոշումդ ռիսկային չէ՞ր:

-Կարծում եմ՝ ընդմիջումներով շփումը շատ կարևոր է: Իրարից առանձին լինելու շնորհիվ իրար հասկանալն ավելի հեշտ ստացվեց, քան եթե 2 տարի ամեն օր միասին լինեինք: Դա անբացատրելի կապ է: Ինձ օգնեց այն, որ մինչև այդ ճանաչում էի իրեն: Իմ աչքը միշտ իր վրա էր:) Այնպես չէր, որ նա այդ ընթացքում այլ ընկեր ուներ կամ ես՝ այլ ընկերուհի: Հոգուս խորքում նվիրված էի իրեն:

-Երբ դուք սովոր եք ընդմիջումներով շփման, իսկ հաջորդ քայլն ամուսնությունն է՝ անընդհատ միասին լինելու փուլը, բարդ չէ՞:

-Մարդիկ հարցնում են՝ ինչպես գիտես, որ ինքն է, օրինակ՝ ես կասկածում եմ: Ասում եմ՝ եթե կասկածում ես, ուրեմն ինքը չէ: Ինձ մոտ (վստահ եմ, Վիկայի մոտ էլ) որևէ կասկած չկար: Նման հարցերը ներքին զգացողությամբ են լուծվում: Պետք չէ փորձել հասկանալ դա: Չկա ավելի վեր զգացողություն, քան այն, որ զգում ես՝ այդ մարդը քո կեսն է: Էլ չես տեսնում իր թերությունները, մեկ ուրիշի, գուցե, ավելի գեղեցիկ աչքերը: Հասկանում ես, որ այդ մարդը քո արյունն է այնպես, ինչպես քո երեխան կարող է լինել:

-Ի՞նչ է փոխվել ամուսնությունից հետո:

-Ասում են՝ ամուսնությունն ամեն ինչ փոխում է: Սակայն կան զույգեր, որոնց մոտ ոչինչ չի փոխվում: Մենք այդ զույգերից մեկն ենք: Ամեն ինչ նույնն է մնացել այն տարբերությամբ, որ հիմա միասին ենք ապրում: Կարծում եմ՝ դա շատ լավ է:

Մենք ընկերներ ենք, ովքեր իրար հետ են ապրում: Դրանից լավ բան լինել չի կարող: Երբ հոգով, տարիքով, խելքով մեծանում ես, հասկանում ես, որ կարևորը համահունչ էներգետիկան է երկու հոգու միջև, ոչ թե գժություններ անելը:

-Մինչ այս ունեցել ես ամուսնության անհաջող փորձ: Երկրորդ անգամ հասուն տարիքում՝ 38 տարեկանում, կազմեցիր քո ընտանիքը: Այս անգամ ի՞նչը քեզ տարավ դեպի լուրջ հարաբերություններ: Որոշում կայացնելն ավելի բա՞րդ էր, թե՞ հակառակը:

-Որքան մեծանում ես, այնքան հարմարվում ես քո կյանքին և շատ դժվար է դառնում փոխել այդ ամենը: Շատ անգամ մարդիկ մոլորվում են և սիրահարվում ոչ թե տվյալ անձին, այլ իրենց մտքին, որը վերագրել էին այդ մարդուն: Դա վտանգավոր է: Սակայն երբ գալիս է մեկը, և զգում ես, որ քոնն է, նույնչափ ինքն է զգում, որ քոնն է, այդ քայլն ինքնաբերաբար ես անում: Ամենակարևորն այն է, որ նա ոչ թե ձև է թափում, ոչ թե քո հայտնիությունը, դիրքը կամ բարեկեցությունն է սիրում, այլ քեզ: Երբ դա զգում ես, կյանքումդ ոչինչ չի փոխվում:

-Ի՞նչն ես առաջնային համարում Ձեր հարաբերություններում:

-Կարևոր է, որ չենք ուզում իրար փոխել, ուղղակի իրարից սովորում ենք: Երբ սիրելիդ չի ստիպում, որ քո կյանքում ինչ-որ բան փոխվի, զգում ես, որ կյանքդ շատ համահունչ գնալու է, ինչպես առաջ, պարզապես հիմա ավելի լիքը, ուրախ ու երջանիկ: «Կյանքի ընկեր» ասվածն իրոք շատ կարևոր է: Նա մարդ է, ում հետ ամեն պահի միասին լինելով, տարբեր երկրներում զբոսնելով, նույնիսկ ոչինչ չանելով հաճույք ես ստանում: Ամեն ինչ այդ մարդու հետ ես տեսնում:

Մենք նույնն ենք: Նա, ով ասել է, թե հակառակ բևեռներն են իրար հետ լավ լինում, շատ տխուր կյանք է ապրում: Ես ունեմ ընկերներ, որոնք ինձ հակառակ են: Ինձ միշտ թվում էր՝ կինս պետք է հակառակ լինի ինձ, որպեսզի բալանս մեջ լինենք, հասկացա, որ այդպես չէ: Իրականում մեծ խնդիրները սկսվում են փոքր բաներից, որոնց մասին չես խոսում: Երբ սիրելիդ քեզ հասկանում է, չեք կարող խնդիր ունենալ, որովհետև այդ մարդը քեզնից է: Լիովին հասկանում եք իրար և ուժ տալիս:

Ես էլ եմ տարով ձի, կինս էլ: Չեմ պատկերացնում, որ նույնը լիներ, եթե ես կյանքս կապեի ձկան հետ, որովհետև նա տարերքով ջուր է, ես՝ կրակ: Իսկ հիմա ես կարող եմ կեսգիշերին տեսնել, որ երկուսիս էներգիան էլ տեղն է, ասեմ՝ դուրս գանք մի տեղ, օրինակ, գինի խմելու: Իր փոխարեն մեկ ուրիշը կասեր՝ վայ, արդեն 12-ն է, ավելի լավ է քնենք, իսկ իմ կինն ասում է՝ արի:

-Շատերը դեպրեսիայի մեջ են ընկնում, երբ հասուն տարիքում ամուսնացած չեն լինում: Մինչ սիրելիիդ հանդիպելը քեզ մոտ այդ ուշացած լինելու զգացողությունը կա՞ր:

-Իմ բախտը բերել է, որովհետև ինձ մոտ ամեն ինչ լավ տարիքում է եղել: Ես շատ արագ դարձա հանրային մարդ, շատ արագ կարողացա լիովին վայելել իմ բոլոր կրքերը, ցանկությունները, ակումբային կյանքը:

Կարծում եմ՝ և´ կինը, և´ տղամարդը պետք է ապրեն իրենց կյանքը: Չեմ ասում՝ կինն օրը մեկի հետ լինի, սակայն նա պետք է ապրի, շփումներ ունենա, որպեսզի հասկանա՝ իր համար որն է ճիշտն այս կյանքում, ոչ թե շատ փոքր տարիքում ընդունի, որ դա էր իր համար, ամեն ինչ հարմար է:

Սա շատ նուրբ հարց է: Ուզում եմ շեշտել, որ խոսքս ամեն գիշեր մեկի հետ անցկացնելու մասին չէ: Պարզապես, պետք է աչքերը բաց հասկանա՝ որն է իր ճիշտն ու սխալը, որն է կյանքի ընկերը, որը՝ ժամանցի: Ինքը պիտի գոհ լինի իր ընտրությունից, ոչ թե մտածի՝ ընկել եմ, պիտի քաշեմ, հո չեմ բաժանվելու: Դա շատ վտանգավոր բան է:

-Քո և կնոջդ միջև կա 12 տարվա տարիքային տարբերություն: Դու անընդհատ խոսում ես ձեր նմանությունների մասին: Սերունդների տարբերությունը չի՞ բերում հակասության:

-Ես բացարձակ չեմ զգում դա: Կարծում եմ՝ նույնիսկ պարտադիր է, որ տղամարդը բավականին մեծ լինի կնոջից: Տղամարդը պետք է հասուն տարիքում լինի, նոր ընտանիք կազմի, որպեսզի ամեն ինչ արած լինի իր կյանքում: Հակառակ դեպքում ձգտելու է դուրս:

Կան մարդիկ, ովքեր 21-22 տարեկանում գտել են իրենց կեսին, ամուսնացել են: Կյանքը բերում է իր դեպրեսիաներն ու հասունությունը: Ինչքան մոտենում ես մահվանը (իսկ դա կյանքի գլխավոր դեպրեսիան է), մտածում ես՝ վայ, դարձա 30-40 տարեկան, շուտով կյանքս վերջանալու է, իսկ ես այս չեմ հասցրել, այն չեմ հասցրել: 5, 6... 10 տարի հետո նրանք սկսում են անել այն բաները, որ պետք է 25 տարեկանում անեին: Այդտեղից սկսվում են խնդիրները:

-Փաստորեն, վստահ ես, որ քեզ մոտ այլ հետաքրքրություններ փնտրելու, դավաճանելու փուլ չի գա, որովհետև միայնակ լիարժեք ապրել ես կյանքդ:

-Գայթակղությունը միշտ կա, սակայն շատ ավելի թեթև է լինում, երբ հանգիստ կարող ես մտածել՝ դե լավ, ես այդ ամենն ապրել եմ, ամոթ էլ է հիմա հետ գնամ դրան: Մինչև մի փուլը չի վերջանում կյանքում, հաջորդին չես կարող անցնել: Երբ դա լիարժեք ապրում ես, սկսում ես մտածել երեխայի, ընտանիքի մասին: Կյանքում ամենալավ բանն այն է, որ այդ ամենը ինքնըստինքյան է լինում, ոչ թե դու ես զսպում քեզ:

-Հիմա ավելի քի՞չ ժամանակ ես տրամադրում ընկերներիդ:

-Ընկերներդ ակամայից գնում են երկրորդ պլան: Շատ տղամարդիկ կան, ովքեր ամուսնանում են, բայց իրենց կյանքը շարունակում են այնպես, ինչպես կար: Սակայն երբ կողքիդ կա սիրելի կին, արդեն ցանկություն չես ունենում անելու այն բաները, որ արել ես մինչև ամուսնությունդ: Մեկ էլ հասկանում ես, որ արդեն 3 շաբաթ է՝ ոչ մի տեղ չես գնացել ընկերներիդ հետ: Գերադասում ես ժամանակդ անցկացնել կնոջդ հետ:

-Երկուսդ էլ հասուն տարիքում եք: Մտածո՞ւմ եք երեխա ունենալու մասին:

-Անպայման: Երեխան շատ կարևոր է: Դեռ չենք սպասում, բայց ուզում ենք այս փուլում երեխա ունենալ: Հուսով եմ՝ Աստծո կամքով շուտով լավ լուր կունենանք:)

-Երեխայի սեռի հարցում նախընտրություն ունե՞ք:

-Մենք միշտ խոսում ենք աղջկա մասին: Բոլոր հայ տղամարդիկ տղա են ուզում, բայց սրտիս խորքում շատ-շատ եմ ուզում աղջիկ ունենալ: Աղջիկն ուրիշ քաղցրություն ունի, ով աղջիկ ունի, կիմանա: Ես չունեմ, բայց արդեն զգում եմ՝ դա ինչ է:

Հարցազրույցը՝ Ամալյա Հովհաննիսյանի