Շուշանիկ Արևշատյան. «Երկրորդ անգամ էլ ամուսնալուծվեցի, բայց ամուսնուս տղան մնաց ինձ հետ»

 

EXCLUSIVE

 

«Ռադիո Վանի» տնօրեն Շուշանիկ Արևշատյանի անցած դժվարին ճանապարհի մասին Tert.am Life–ի նախորդ հարցազրույցը մեծ արձագանք ստացավ։ Հարցազրույցի երկրորդ մասում նրա հետ խոսել ենք միայնակ մայր լինելու, 2 ամուսնալուծության, նախկին ամուսնու որդուն իր երեխայի պես մեծացնելու, իր մեծ սիրո և անձնական կյանքի հետաքրքիր դրվագների մասին, որոնց վերաբերյալ մինչև այս որևէ տեղ չի խոսել։

 

Իրեն բնորոշ անկեղծությամբ Շուշանիկ Արևշատյանը հետաքրքիր խոստովանություններ արեց այս զրույցի ժամանակ։

 

–Տիկին Շուշանիկ, դուք բավականին բարդ ճանապարհ եք անցել՝ որպես կին կայանալու, Ձեր ռադիոն հիմնելու համար։ Այդ ամենին հասել եք միայնակ։ Տարիներ առաջ հասարակությունն ավելի կարծրատիպային մոտեցում ուներ ամուսնալուծված կանանց հանդեպ։ Ձեզ համար որքանո՞վ էր բարդ 2 երեխայի միայնակ մայր լինել։

 

–Իրականում, այն ժամանակ հասարակական ճնշումն ավելի քիչ էր, քանի որ 90-ականներին շատերի ամուսինները դրսում էին։ Բոլորի ընտանիքներն էին փլուզված։ Ես բաժանվել եմ 1994–ին, երբ ամուսինս գնաց արտերկիր աշխատելու և գնաց...

 

Ես չեմ զգացել հասարակական ճնշում, սակայն որպես մայր ունեցել եմ դժվարություններ։ Սկսած ֆինանսական խնդիրներից մինչև այն, որ իմ երեխաների վրա զգացել եմ հոր բացակայությունը։ Սակայն ես լավ մամա եմ եղել։ Որքանով կարողացել եմ հա՛մ մամա եմ եղել, հա՛մ պապա. որդուս հետ ֆուտբոլի էլ եմ գնացել, որսի էլ,  կրակելու էլ։ Ես տառապյալ մամա չեմ եղել։ Ընդունել եմ իրականությունը` ամուսին չկա, չկա, ուղղակի փորձել եմ լրացնել այդ բացը։ Հայտնի չէ` ի՞մ բախտն է ավելի բերել, թե՞ իր։ Կարծում եմ` իմ։)

 

Ամենաբարդը որդուս կայացման շրջանն էր` վատ  շրջապատ, տղաներ, դուրս...  Ինքն էլ իսկական տղա է, ինձ ոչինչ չէր ասում։ Երեք անգամ քթի վիրահատություն ենք արել, բայց մինչև հիմա չգիտեմ` ինչ էր եղել։ Այդ առումով հոգեբանորեն բարդ էր։ Ուժս չէր պատում, ես չէի կարող գնալ, խառնվել։ Տղաս ինքը կերտեց իր ճանապարհը։ Վերջերս եմ իմացել, որ երբ տեսնում էր` ճար չկա, զանգում էր ռադիո, տղերքին ասում։ Ինքն այդ  սատարումը գտնում էր իմ ռադիոընտանիքում։ Ես տարիներ հետո եմ իմացել, որ օրինակ, Մաքսը, Ժակը, Գլումովը ինչ–որ հարցում օգնել են իրեն։

 

 

 

–Միայնակության զգացում չէ՞իք ունենում։

 

– Միայնակության զգացում տարին 4 անգամ եմ ունենում` Մարտի 8, Փետրվարի 14, ծննդյան  օր և Նոր տարի։ Տարվա մեջ այս 4 օրն է, որ ես շատ ծանր եմ տանում։ Ինձ ձև եմ տալիս, թե ուրախ եմ, բայց խեղճանում եմ։ Երեխա ես ամուսնացնում, թոռ ես ունենում, կողքիդ մեկը չգա, որ կիսի երջանկությունդ, բայց դա էլ է անցնում։ Կյանքում ամեն բան անցնում է։

 

–Ձեր դստեր հետ մամա–աղջիկ հարաբերությունների մեջ կարողանո՞ւմ եք պահել նաև ընկերական հարաբերությունները։

 

–Աղջկաս հետ մեր հարաբերությունները փուլ առ փուլ փոխվել են, սկզբում` մամա–բալիկ, հետո` ընկերներ, հիմա` գործընկերներ ենք։  Ես իր ֆիլմի պրոդյուսերն եմ։ Հետաքրքիր մի բան ասեմ` մեր միջև  մրցակցություն կա։ Ես իրեն պահանջներ եմ ներկայացնում` որպես պրոդյուսերը ռեժիսորին, ինքն  ինձանից է դժգոհ։) Շատ հավես հարաբերություններ են։

 

 

–Սովորաբար, մայրերը  դժվար են բաց թողնում երեխաներին և նրանց առանձին քայլելու հնարավորություն տալիս։ Ձեր ամբողջ կյանքը ներդրել եք Ձեր երեխաների կայացման մեջ։ Ձեր դեպքում ինչպե՞ս անցավ այդ փուլը։

 

–Ասում են` մեծ ծառերի ստվերում ոչինչ չի աճում։ Երբ իրենք փոքր էին, ես այդպիսի ծառ էի` թևերս փռել էի իրենց վրա, հիմա թևերս հավաքել եմ, իրենք մտել են կյանք։ Ինձ համար շատ դժվար էր դուրս գալ մամա–պապա վիճակից, բայց հիմա իրենք իրենց առանձին կյանքով են ապրում։ Տղաս մեզ հետ է ապրում, բայց իր առանձին կյանքն է դասավորում, իր աշխատանքն ունի։ Ես ոչնչի չեմ խառնվում, թեև իրենք գիտեն, որ միշտ կամ և կաջակցեմ իրենց։

 

Միաժամանակ, մեծ հաճույքով բաժանվեցի։) Ուզում եմ մի քիչ էլ ինձ համար վայելել կյանքը։ Միայնակ ճամփորդել, իմ ուզած մարդկանց հանդիպել։ Ամեն ինչ  արեցի իրենց համար, հարթեցի ճանապարհը, հիմա թող ինքնուրույն քայլեն։

 

–Հաճախ լուսանկարներ եք հրապարակում ձեր թոռնիկի հետ։ Տպավորություն է, որ նրա հետ նորից մանկանում եք։

 

–Մարկն իմ վերջին սերն է։ Աստված տա, շատ թոռնիկներ ունենամ, բոլորին շատ կսիրեմ,  բայց ինքն այլ պատմություն է։ Հետաքրքիր մի բան կա, մեր միջև ներքին  կապ կա։ Պետք է տեսնեք` ինչպես է վազելով գալիս, փաթաթվում, ասում` տատա։ Ես իր համար  ամեն ինչ եմ։ Ինքն ինձ համար այլ երջանկություն է։

 

 

–Տիկին Շուշանիկ, Ձեզ պես կանայք մշտապես տղամարդկանց ուշադրության կենտրոնում են լինում։ Երեխաներին մեծացնելուց հետո կյանքը վայելելու ցանկության փուլում կողակից ունե՞ք։

 

–Տղամարդիկ վախենում են, անգամ, իմ դաշտ մտնել։ Կողքերս պտտվում են ու վերջ։ Մի օր ծանոթներիցս ասացի` լավ, մի՞թե գոնե մեկը չկա։ Հարցն այն չէ,  որ ես դա ուզում եմ, ուղղակի ինձ հետաքրքիր է։ Ինձ ասաց` վախենում ենք մտնել քո դաշտ, այրվենք ։) Մեկ–մեկ մտածում եմ` երևի իմ վարքագիծը փոխեմ` մտնեմ ռոմանտիկ կերպարի մեջ։

 

–Ձեր ամուսնալուծությունից ի վեր կողակից չե՞ք ունեցել։

 

–Ունեցել եմ երկրորդ անհաջող ամուսնություն, որից ինձ մնաց ևս մի որդի`գանձս` Սաշան։ Նա ամուսնուս տղան է, այն ժամանակ 6 տարեկան էր։ Ես և այդ մարդը 2 տարի ապրեցինք իրար  հետ, բաժանվեցինք, բայց այդ տղան մնաց ինձ մոտ։  Իր պապայի հետ, գրեթե, չէ շփվում։ Ինքն իմ տղան է։ Առ այսօր ինձ մամա է ասում, այնպես որ, ես ունեմ 3 երեխա։  Հիմա 30 տարեկան է, ամուսնացած է, 2 բալիկ ունի, մենք  միասին ենք ապրում։

 

 

–Երկրորդ հիասթափությունից հետո վե՞րջ, այլևս ոչ ոք չհայտնվե՞ց ձեր կյանքում։

 

–Հիասթափություն չէր։ Ինքը լավ մարդ էր, բայց իմը չէր։ Մարդը կարող է վատը լինել, բայց իմը լինել։ Հաճախ, մենք ինչ–որ բան ենք փնտրում, բայց իրականում, գոյություն ունի քոնը և ոչ քոնը։ Կարող է լինել ամենավատը, բայց քոնը։

 

–Ինչո՞ւ չկարողացաք գտնել ձերը։

 

–Իրականում, գտա։ Մինչև հիմա գիտեմ իր տեղը, ուղղակի շատ հեռու է ինձանից։ Գժական մարդ է, իմն է, մինչև հիմա կապ ունենք իրար հետ, սակայն երևի 8 տարի է, չենք տեսնվել։

 

–Նրան գտաք մինչև Ձեր ամուսնությունները, թե՞ հետո։

 

–Դրանից հետո։

 

 

–Ինչո՞ւ չկարողացաք պահել ձեր սերը` հաշվի առնելով, որ արդեն հասուն էիք։

 

–Իրավունք չունեի։ Չէի կարող երեխաներիս նկատմամբ նման բան անել, քանի որ այդ մարդն այլազգի էր, այլ մշակույթ ուներ։ Չեմ փոշմանում, որովհետև իմ կյանքում ոչ մի օր չէի փոխի։

 

–Հիմա, երբ ուզում եք վայելել ձեր կյանքը, հնարավո՞ր է ինչ–որ բան փոխվի։

 

–Հիմա... դեռ կլինի։ Դա իմ վերջին ցանկությունն է, իսկ եթե ես մի բան շատ եմ ուզում, անպայման, կատարվում է։ Ես չեմ ուզում իմ կյանքն իր հետ ավարտել, ուզում եմ իմ կյանքն ավարտել ինքս ինձ հետ, բայց իմ կյանքում կլինի մի շրջան, որում նա կլինի։ Դա կլինի իմ վերջին ամենաերջանիկ անձնական ժամանակը, և ես դա բաց կթողնեմ։

 

 

–Այսինքն` միայն մի փո՞ւլ եք նախատեսում իր հետ լինել։

 

–Ես ու ինքը երկար կյանք ենք ունեցել,  երկար ժամանակ շփվել ենք։ Այդ շփումը չբերեց ամուսնության, որովհետև ես դեմ էի։ Ինքը ստեղծեց այլ ընտանիք, իսկ եթե տղամարդն ունի այլ ընտանիք, ես այլևս չեմ կարող հայտնվել այդ դաշտում։ Դրա համար եմ ասում` մեր կյանքում կլինի մի շրջան, երբ կլինենք իրար հետ, սակայն  դա կլինի շրջան, քանի որ ինքն ունի ընտանիք։ Ես իրեն կորցրել եմ։

 

–Մտավախություն չունե՞ք, որ ձեր ներկայությունը թեկուզ մի շրջանով կազդի իր ընտանիքի վրա։

 

–Ոչ։ Մեզ մոտ այնպիսի հետաքրքիր հարաբերություններ են, որ չի կարող։ Ես իր կյաքնում առանձին եմ, մյուսները` առանձին։ Դրանք զուգահեռ գծեր են, որոնք չեն հատվում։ Այդ ամսին հիմա եմ խոսում, որովհետև այն ժամանակ կարող էր փչացնել հարաբերություններն իր ընտանիքում, հիմա` ոչ։