Մասնագետը ներկայացրել է ենթաստամոքսային գեղձի քաղցկեղի մասին հուշող հիմնական ախտանշանները

Ենթաստամոքսային գեղձի քաղցկեղը համարվում է այս հիվանդության ամենավտանգավոր ու մահաբեր տեսակներից մեկը։ Այն հազվադեպ է հայտնաբերվում զարգացման վաղ փուլերում, ինչի հետևանքով շատ հաճախ բուժումը բավական արդյունավետ չի լինում և հիվանդությունը մահվան ելք է ունենում: Սա է պատճառը, որ հարկավոր է շատ ուշադիր լինել օրգանիզմի տված ազգանշանների նկատմամբ և պարբերաբար բուժզննում անցնել խանգարումը զարգացման վաղ փուլերում հայտնաբերելու համար։

Սա այն հիվանդություններից է, որոնց բուժման արդյունավետությունը կախված է լինում վաղ ախտորոշումից, մինչդեռ խնդիրն այն է, որ ենթաստամոքսային գեղձի քաղցկեղը երբեմն դրսևորվում է ախտանշաններով, որոնք հազվադեպ են ասոցացվում այս հիվանդության հետ և հաճախ վերագրվում են այլ հիվանդություններին, ինչի հետևանքով էլ խնդիրը շարունակում է զարգանալ:

Ռուս հանրահայտ բժիշկ ու հեռուստահաղորդավար Ալեքսանդր Մյասնիկովը «Россия-1» հեռուստաալիքի եթերում անդրադարձել է այս հիվանդության մասին հուշող ախտանշաններին, նշելով դրանցից ամենաարտասովորները, որոնք հաճախ են անտեսվում: Մասնագետի խոսքով՝ գոյություն ունի այս հիվանդության մասին հուշող երեք դասական ախտանշան, որոնք են որովայնի ցավը, դեղնուկն ու քաշի նվազումը: Վերջինս, ինչպես նշում է բժիշկը, միշտ պետք է զգոնացնի, հատկապես՝ տարեց մարդկանց դեպքում:

Հիվանդության նման «դասական» ախտանշաններից բացի կարող են նկատվել նաև ատիպիկ ախտանշաններ, որոնց շարքին են դասվում թրոմբոֆլեբիտը, ձախ անրակից վեր գտնվող ավշային հանգույցի բորբոքումն ու պորտի հատվածում մետաստազների առաջացումը:

Բացի այդ, մասնագետը քաղցկեղի այս տեսակի մասին հուշող ախտանշանների շարքին է դասում նաև շաքարային դիաբետի առաջացումը: Նրա խոսքով՝ նման դեպքերում մասնագետներն ավելի ուշ հասկանում են, որ խնդիրը պայմանավորված էր օնկոլոգիական հիվանդության զարգացմամբ:

Այս վտանգավոր ախտաբանության զարգացումից խուսափելու համար հարկավոր է առաջին հերթին խուսափել դրա զարգացմանը նպաստող գործոններից, որոնցից մեկը ծխախոտի գործածությունն է: Շատ մեծ նշանակություն է ունենում նաև ժառանգական նախատրամադրվածությունը. ենթաստամոքսային գեղձի քաղցկեղի զարգացման դեպքերի 20 տոկոսը պայմանավորված է լինում հենց ժառանգական նախատրամադրվածությամբ:

«Ի դեպ՝ շատ կարևոր է նաև կարմիր գույն ունեցող բանջարեղենի՝ լոլիկի ու կարմիր պղպեղի մեջ պարունակվող լիկոպինի ցածր մակարդակը», - հավելում է մասնագետը՝ նշելով, որ մյուս ռիսկային գործոններն են ավելորդ քաշը, ֆիզիկական ակտիվության պակասը, վիտամին D-ի դեֆիցիտն ու պարոդոնտիտը (հարատամնաբորբ): Ոչ պակաս վտանգավոր կարող է լինել նաև սխալ սննդակարգը, որը հարուստ է մսով, երշիկեղենով ու տրանսճարպերով և միևնույն ժամանակ պարունակում է չնչին քանակությամբ մրգեր ու բանջարեղեն: