վարդուհի սիմոնյան
-
  20:53 • 20.06.15 «Օ՜, Զանգեզուր, օ՜ Տաթև». դիտել կինոն, որ կինոն չդիտի ձեզ. /վերջին սեանս/ Լեռան պես ինքնամփոփ, լուռ, իր բնագրով, քաղաքակրթությամբ, իր ողջ բնությամբ այլաբան Տաթևն անցավ իմ աղմկոտ խոսքի դռներով, լուռ տարավ ու ներեց իր խոսքուզրույցը գրին տալու իմ բոլոր գայթակղությունները: Եվ ոչ մի արձագանք Այնտեղից...
-
    09:45 • 07.06.15 Օ՜ Զանգեզուր, օ՜ Տաթև. մշակութային շոկ /երկրորդ պատում/ -Ինչ էլ լաչառ ա է, վրա ա պրծել, թե էն աղջկա երեսը մաշկի, բա ես մի դրա լեզուն չիմանամ՝ ասեմ՝ յանի երկուոտնանուն լավություն անելի չի՞, սումկա ա էլի, ճղվեց-ճղվեց: Ա, ղուզի, դրան ասա ամոթ ա է, հեն է՜, էն տղամարդիկ տես ոնց են նայում, բա կնիկը տղամարդու կողքին սիրտը...
-
  18:00 • 08.12.14 Սամվել Մկրտչյան. այս տարիների մեծագույն արհավիրքն ուրացումն ու դավաճանությունն է. non serviam-չեմ ծառայի Վերջ։ Ամենաարդարն իր մահվամբ փակեց մահամերձ երկրի սև խոռոչը։ Վերջ։ Ուրացողների, փախչողների Մեծ մեղքերը գլխակեր երախ էր բացել, տանելու էր, այս անգամ՝ Ամբողջը։ Վերջ։ Հիմա տկլոր ու հիվանդ ...